Ο συνεχιζόμενος πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν θα μπορούσε παρά να βρεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων, καθώς ρίχνει βαριά και συντριπτική την σκιά του πάνω από όλες τις εξελίξεις διεθνώς. Εάν το ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής της ομάδας των G7, που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στις βαυαρικές Άλπεις στη Γερμανία, αποτελεί κάποιου είδους πρόγευση, τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως οι νατοϊκοί θα επαναβεβαιώσουν την στήριξή τους προς την πλευρά της Ουκρανίας, χωρίς ωστόσο να είναι ακόμη σαφές εάν εκείνοι θα ανταποκριθούν σε όλα όσα ζητάει (στρατιωτικά – αμυντικά) ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Η νατοϊκή «δύναμη ταχείας αντίδρασης» που πολλαπλασιάζεται και η Ρωσία ως «άμεση απειλή»
Μιλώντας σήμερα από το βήμα συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Μαδρίτης, ο γενικός γραμματέας της Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ διεμήνυσε πως οι σύμμαχοι αναμένεται αυτήν την εβδομάδα να αποφασίσουν να ενισχύσουν σημαντικά τη Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ, που σήμερα αριθμεί περί τα 40.000 άτομα και στο μέλλον θα αριθμεί πάνω από… 300.000, αλλά και να χαρακτηρίσουν τη Ρωσία «άμεση απειλή» για τη Συμμαχία.
Αναφορικά με την έκβαση του πολέμου, πάντως, είναι σαφές πως υπάρχει προβληματισμός, όχι μόνο λόγω των – εξαιρετικά κοστοβόρων για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, της ιδίας της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης – ρωσικών «επιτυχιών» επί του πεδίου (βλ. Μαριούπολη, Σεβεροντονέτσκ) αλλά και λόγω της παρατεινόμενης χρονικής διάρκειας της σύρραξης που, σε συνδυασμό με τις όλες τις λοιπές «παράπλευρες απώλειες» (σε ενέργεια, εφοδιαστικές αλυσίδες, τιμές τροφίμων, πληθωρισμό), δοκιμάζει τις αν(τ)οχές κοινωνιών και πολιτικών δυνάμεων στις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ.
Τουρκία
Οι σύμμαχοι προσέρχονται στη Μαδρίτη με το βλέμμα στραμμένο στην Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και στην στάση που εκείνη πρόκειται να κρατήσει αναφορικά με το βέτο που έχει θέσει στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις θα συνεχίζονταν έως και την τελευταία στιγμή, με πεδίο τις Βρυξέλλες (όπου βρέθηκαν οι Ιμπραχίμ Καλίν και Σεντάτ Ονάλ τη Δευτέρα) και την ισπανική πρωτεύουσα (όπου αναμένεται μια τετραμερής Ερντογάν – Νιινίστο – Άντερσον – Στόλτενμπεργκ την Τρίτη). Πάντως από την πλευρά της, η Άγκυρα άφηνε να εννοηθεί πως δεν επρόκειτο να κάνει πίσω. Το καλύτερο σενάριο ενόψει Μαδρίτης, όπως έχουν τα πράγματα αυτήν την στιγμή, θέλει τον Ερντογάν «να στέλνει ένα θετικό σήμα ότι οι ενταξιακές συνομιλίες μπορούν να ξεκινήσουν και ότι ένα πρωτόκολλο ένταξης μπορεί στη συνέχεια να υπογραφεί, αλλά σε μεταγενέστερη ημερομηνία», έγραφε η Αμπερίν Ζαμάν προ ημερών στο Al-Monitor, επικαλούμενη πηγές που θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους.
Στα καθ’ ημάς, αυτό που μένει βέβαια να φανεί είναι εάν η τουρκική πλευρά θα επιχειρήσει όντως να θέσει θέματα «αποστρατιωτικοποίησης» των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου ή «ελληνικών προκλήσεων» ενώπιον των συμμάχων με φόντο τη νατοϊκή Σύνοδο Κορυφής, όπως είχε κάνει πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του ΝΑΤΟ, και όπως διαμηνύουν τουρκικά δημοσιεύματα ότι πρόκειται να (ξανα)κάνει.
Βόρεια Αφρική
Ως οικοδεσπότης της Συνόδου, ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ αναμένεται να «σταθεί» όχι μόνο στο προφανές μέτωπο της Ουκρανίας αλλά και στο – λιγότερο προφανές, πλην όμως υπαρκτό – μέτωπο της βόρειας Αφρικής όπου επίσης δραστηριοποιούνται ρωσικές δυνάμεις με δυνητικά αποσταθεροποιητικό δράση (όπως για παράδειγμα μισθοφόροι της ομάδας Wagner που λέγεται πως έχουν πια «βάσεις» σε Λιβύη, Μάλι, Σουδάν και Κεντροαφρικανική Δημοκρατία).
«Ως οικοδεσπότης της Συνόδου Κορυφής, η Ισπανία θέλει να δώσει έμφαση στη γεωγραφική της εγγύτητα με την Αφρική , καθώς κάνει παράλληλα λόμπινγκ προκειμένου να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη νότια πτέρυγα της Ευρώπης», κι αυτό με το βλέμμα στραμμένο στο νέο, ανανεωμένο δόγμα Στρατηγικής Αντίληψης (Strategic Concept) του ΝΑΤΟ που αναμένεται να υιοθετηθεί κατά τη συμμαχική Σύνοδο Κορυφής αυτήν την εβδομάδα στην ισπανική πρωτεύουσα, όπως σημειώνει σε άρθρο του το πρακτορείο Associated Press. Σύμφωνα μάλιστα με το ρεπορτάζ του AP, αυτήν την ανησυχία της Μαδρίτης για τις εξελίξεις στη βόρεια Αφρική τη συμμερίζονται επί του παρόντος και άλλες δυνάμεις όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ιταλία.
