της Κατερίνας Δεβεζιάδου Editor-in-Chief@Progka.com
Με φαρδύ πλατύ χαμόγελο ο πρωθυπουργός μας σήμερα μοιράστηκε μαζί μας την χαρά του που ανά δευτερόλεπτο 100 συμπολίτες μας υπέβαλαν αίτηση για το Fuel Pass 2. Κι αυτό, κατά την κρίση του, αποτελεί στοιχείο της ανάγκης που υπάρχει για στήριξη των πολιτών.
Πρωθυπουργέ, συγχωρήστε μας, στο ίδιο έργο θεατές είμαστε, αλλά εσείς μάλλον παρακολουθείτε μια διαστρεβλωμένη διασκευή.
Το ότι ανά δευτερόλεπτο 100 άνθρωποι έκαναν αίτηση για το περιβόητο fuel pass, δεν «πιστοποιεί ότι υπάρχει ανάγκη στήριξης των πολιτών σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με το κόστος ζωής», αλλά περίτρανα αποδεικνύει την παντελή έλλειψη αποτελεσματικών πολιτικών για να προληφθεί ή έστω να μετριαστεί το δυσβάσταχτο κόστος ζωής.
Βασικά, αποτελεί αδιάσειστο στοιχείο του βαθμού εξαθλίωσης στην οποία έχετε φέρει την κοινωνία, ώστε να σκοτώνεται να κάνει μια αίτηση για 40 ευρώ.
Ούτε λόγος για την κατάργηση ή έστω μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα. Μα αλίμονο, αυτά είναι φληναφήματα της στείρας κριτικής της αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση ασκεί σοβαρή οικονομική πολιτική, χωρίς λαϊκισμούς. Τουτέστιν, μπαλώματα και οικονομική πολιτική για ψιλικά, κουβαρίστρες, μανταλάκια.
Fuel Pass, Power Pass, εδώ pass, εκεί pass, παραπέρα δεν πας.
Επί των ημερών σας, πρωθυπουργέ, χορτάσαμε δανεικά κι επιστρεπτέα, αναστολές απασχόλησης με περικοπή αποδοχών κι ένα μάτσο απολύσεις. Κι όταν έσκασε η καυτή πατάτα του ενεργειακού, γεμίσαμε πλατφόρμες του gov.gr για επιδόματα ελεημοσύνης.
Αφού είναι προφανές ότι από τις πολιτικές της κυβέρνησής σας απουσιάζει το κοινωνικό πρόσημο, τουλάχιστον, μην χαμογελάτε όταν τις σχολιάζετε. Μας αγριεύει, όπως το χαμόγελο του κλόουν σε ταινία τρόμου.
Επιμύθιον
Πριν λίγο καιρό, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, κ. Δημήτρης Κουτσούμπας αποστόμωσε τον πρωθυπουργό μέσα στην Βουλή, με την επική ατάκα «σουβλάκια δεν τρώτε, αλλά ούτε βενζίνη βάζετε;»
Δεν γνωρίζουμε αν ο πρωθυπουργός τρώει σουβλάκια, υποθέτουμε ότι για να μετακινείται τα σαββατοκύριακα σε εξοχικούς προορισμούς βάζει βενζίνη, και τελικά αναρωτιόμαστε: είναι δυνατόν να είσαι πρωθυπουργός και να έχεις τέτοια, παντελή απουσία συναίσθησης της κρίσης στην οποία διατελεί η κοινωνία; Μπορεί και να είναι. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο: Δεν είναι δυνατόν να ξαναγίνεις πρωθυπουργός.
Καλή σας νύχτα.
